Έθνος – Εθνισμός – Εθνικισμός.

Με τον ορυμαγδό που έχει ξεκινήσει στις μέρες μας σχετικά με τον εθνικισμό, θέλω να διευκρινίσω κάποια πράγματα για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις και ασυνεννοησία.

Έθνος – Εθνισμός Εθνικισμός.

Έθνος είναι μία ομάδα ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα , όπως φυλετική καταγωγή, γεωγραφική καταγωγή, κοσμοαντίληψη*1, γλώσσα και γενικά πολιτισμό, και προπαντός έχουν κοινή εθνική συνείδηση.

Εθνιστής είναι εκείνος που αγαπά το έθνος του και είναι έτοιμος ακόμα και να πεθάνει για αυτό προκειμένου να το προστατέψει, αφού μέσα στη χώρα του (διότι εκεί υπάρχει το μεγαλύτερο μέρος του έθνους του) ζεί η οικογένειά του, υπάρχει η περιουσία του, οι τάφοι των προγόνων του κλπ.   

Εθνικιστής είναι εκείνος που αγαπά το έθνος του όπως και ο εθνιστής, αλλά είναι έτοιμος να σκοτώσει γι αυτό. Μεγάλη διαφορά!
Θεωρεί το έθνος του ανώτερο από τα άλλα έθνη και πιστεύει ότι αυτό του δίνει το δικαίωμα και επιτεθεί και να υποτάξει τα άλλα έθνη.

Ο εθνισμός είναι αμυντικός, ενώ ο εθνικισμός είναι επιθετικός.  Ο εθνικισμός είναι η καρικατούρα / γελοιογραφία του εθνισμού.

Ο ενθνιστής δεν υποστηρίζει ότι το έθνος του είναι ανώτερο από τα άλλα, διότι δεν τον ενδιαφέρει. Επικεντρώνεται στο δικό του έθνος, και ταυτόχρονα αναγνωρίζει τα δικαιώματα και των άλλων εθνών, όπως θέλει και τα άλλα έθνη να αναγνωρίζουν τα δικαιώματα του δικού του έθνους.

Ο εθνικιστής αντί να επικεντρωθεί στο έθνος του προσπαθώντας να βελτιώσει ότι μπορεί, επικεντρώνεται στα άλλα έθνη, και δρά εναντίων τους. Φυσικά η δράση φέρνει αντίδραση, η αντίδραση φέρνει και άλλη αντίδραση και η κατάσταση κλιμακώνεται μέχρι και τον πόλεμο.
Στις μέρες μας η λέξη «εθνιστής» δεν ακούγεται καθόλου. Δεν την χρησιμοποιεί κανείς!  Μας την έχουν δολίως κρύψει. Αντί γι αυτή χρησιμοποιείται η λέξη «εθνικιστής» στην οποία έχει δοθεί τόσο το νόημα του εθνικισμού όσο και του εθνισμού.  Έτσι λοιπόν σήμερα ένας εθνιστής ονομάζει τον εαυτό του εθνικιστή και συντάσσεται μαζί με τους εθνικιστές. Μεγάλο λάθος!

Είμαστε εθνιστές.  Αγαπάμε την πατρίδα μας και θέλουμε να την προστατεύσουμε από κάθε λογής εισβολέα*2.  
Αναγνωρίζουμε σε όλα τα έθνη, μικρά και μεγάλα, το δικαίωμα να έχουν ένα δικό τους χώρο πάνω στη Γή, και εκεί να εξελίσσουν ανενόχλητα τον πολιτισμό τους, και μέσα από αυτό το χώρο να έρχονται (αν θέλουν) σε επαφή με τα άλλα έθνη διά μέσου των ταξιδιών, του εμπορίου, της φιλοσοφίας, των τεχνών και των επιστημών.  Όπως ακριβώς ο καθένας μας ζεί στο σπίτι του αλλά έρχεται σε επαφή και με άλλους ανθρώπους της επιλογής του.

[*1 Χρησιμοποιώ την λέξη κοσμοαντίληψη αντί της λέξης θρησκεία, διότι η πρώτη έχει ευρύτερη έννοια της δεύτερης
*2 Εισβολέας χαρακτηρίζεται όποιος εισέρχεται σε μία χώρα δίχως τη συναίνεση των κατοίκων της.  Εξαίρεση αποτελεί ο πρόσφυγας, ο οποίος προσφεύγει – τρέχει να σώσει τη ζωή του, δίχως να έχει επιλογές.  Γι αυτό και ο πρόσφυγας θεωρείται ιερός και προστατεύεται από διεθνείς συνθήκες, διότι όλοι μας μπορεί κάποτε να βρεθούμε στην θέση να εγκαταλείψουμε κυνηγημένοι τις πατρίδες μας και τα σπίτια μας για να σωθούμε. 
Ο μετανάστης δεν θεωρείται εισβολέας διότι έχει πάρει την έγκριση να εισέλθει.  Εισβολέας είναι ο ΛΑΘΡΟμετανάστης   και κάθε βίαιη (στρατιωτική) εισβολή / επίθεση. ]



Ανέφερα πριν ότι η λέξη εθνιστής δεν χρησιμοποιείται, μας την έχουν δολίως κρύψει.  Σε κανένα κείμενο «λογίων και σκεπτικιστών» δε θα την βρείτε. Είναι επικίνδυνη!  Διότι βάζοντας τους εθνιστές στο ίδιο καλάθι με τους εθνικιστές, απαξιώνουν τους εθνιστές με λάσπη. Και δυστυχώς όταν οι εθνιστές ονομάζουν τους εαυτούς τους εθνικιστές, αφού αγνοούν και την λέξη και το νόημα, πέφτουν στην παγίδα των εθνομηδενιστών.
Γι αυτό και σήμερα σε όποιον αγαπά την πατρίδα του και το έθνος του, οι δόλιοι εθνομηδενιστές του  κολάνε με θράσος τον χαρακτηρισμό «εθνίκι». 

Η ίδια πετυχημένη συνταγή δηλαδή με τις έννοιες των λέξεων:
ρασιαλιστής (αυτός που νομίζει ότι είναι ανώτερος μόνον και μόνον επειδή ανήκει σε αυτή τη φυλή) και
ρατσιστής (αυτός που αναγνωρίζει σε κάθε φυλή το δικαίωμά της να ζεί και εξελίσσεται ανενόχλητη στο δικό της χώρο),
όπου σήμερα η λέξη ρατσισμός έχει την έννοια του ρασιαλισμού, ώστε να μην υπάρχει λέξη που να περιγράφει τα δικαιώματα της κάθε φυλής.  Έτσι σήμερα  όποιος δεν δέχεται αδιαμαρτύρητα  το ανακάτεμα των φυλών που θα οδηγήσει στην εξαφάνισή τους, είναι ρατσιστής, δηλαδή ακριβώς το αντίθετο.

Προσπαθήστε να κατανοείτε τις λέξεις.  Προσέξτε το μυαλό σας από τον «στρατηγικό σχεδιασμό» των πολιτικών κομμάτων (προπαγάνδα). 
Φυλάξτε τα μυαλά των παιδιών σας από τον βομβαρδισμό μηνυμάτων που δέχονται από τα ΜΜΕ.  Δεν μπορείτε να τους απαγορεύσετε να βλέπουν τηλεόραση ή την  κάθε επαφή με τα ΜΜΕ.  Θα ήταν αστείο άλλωστε και θα έφερνε τα αντίθετα αποτελέσματα.  
Μπορείτε όμως (και πρέπει) να είστε κοντά τους, να συζητάτε μαζί τους και να τους δείχνετε  την δολιότητα. Να τα πονηρέψετε, γιατί εμείς ήμασταν απονήρευτοι, και μας ξεγέλασαν.

Στην επόμενη ανάρτηση θα αναφερθώ σε μία άλλη καταδολίευση, την  έννοια... του φασίστα, όπου τώρα τελευταία όποιος διαφωνήσει με αυτό που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, εκτός από "εθνίκι" είναι και "φασίστας"...  Έλεος πιά με τις αποδομήσεις και αναδομήσεις των εννοιών. 



5. Ξενοφοβία και άλλες νέες φοβίες γενικότερα ...

Πρώτα πρέπει  να καταλάβουμε τι ακριβώς είναι η Φοβία.  Διαβάζω λοιπόν από ένα κείμενο ψυχιατρικής για το τι ακριβώς είναι η φοβία:
"Οι φοβίες αποτελούν μια ευρέως διαδεδομένη ψυχική διαταραχή. Αίσθημα τρόμου στη θέα και μόνο αντικειμένων, ζώων ή καταστάσεων που στους περισσότερους ανθρώπους φαίνονται απλά, συνηθισμένα ερεθίσματα και περνούν σχεδόν απαρατήρητα! Συναισθήματα μη ελεγχόμενα, φόβοι παράλογοι που δεν εξηγούνται εύκολα ακόμη και από το ίδιο το άτομο που πάσχει."

Ψάξτε σε όποια σοβαρή ιστοσελίδα  θέλετε, σε όποια εγκυκλοπαίδεια θέλετε, και θα διαπιστώσετε ότι η φοβία είναι ψυχική διαταραχή-νόσος και μάλιστα οι φοβίες κατατάσσονται σε διάφορα είδη: έτσι λοιπόν έχουμε μικροβιοφοβία, ζωοφοβία, αγοραφοβία, υδροφοβία, πυροφοβία, σκιοφοβία, φωτοφοβία και δε σου βάζει ο νους από ποιές  και πόσες φοβίες μπορεί να υποφέρει ένας  άνθρωπος. (Πόσο καλά είμαι και δε το ξέρω …)  

Πρόσφατα φαίνεται ότι οι πολιτικοί μας έγιναν σαΐνια στην ψυχιατρική και ανακάλυψαν δύο νέες φοβίες που δεν είχαμε ακούσει να υπάρχουν πριν μερικά χρόνια: την ξενοφοβία και την ομοφοβία.  Είναι δε τόσο πρόσφατες αυτές οι λέξεις που ακόμα και  παλαιότερα MS Word όπως και άλλα διορθωτήρια δεν τις αναγνωρίζουν και τις υπογραμμίζουν  ως ανορθόγραφες.  Δεν υπάρχουν ακόμα ούτε και στα παλαιότερα λεξικά. Έχει πολύ πλάκα …

Ξενοφοβία λοιπόν νοείται ο αδικαιολόγητος φόβος και το αίσθημα τρόμου όταν βλέπεις κάποιον ξένο. Και ομοίως ομοφοβία νοείται ο αδικαιολόγητος φόβος και το αίσθημα τρόμου όταν βλέπεις κάποιον ομόφυλό σου (του ιδίου φύλου με εσένα).

Αφού λοιπόν οι πολιτικοί μας έγιναν σαΐνια στην ψυχιατρική, διέγνωσαν ότι η Ελληνική κοινωνία πάσχει από την ψυχική διαταραχή της ξενοφοβίας, και  αποφάσισαν να την αντιμετωπίσουν με νομοσχέδιο – σου απαγορεύουν να νοσήσεις, σου απαγορεύουν να φοβάσαι.  Μήπως να έβγαζαν και ένα νομοσχέδιο για τη γρίπη, να μην ψηνόμαστε άλλο πια στον πυρετό;

Φυσικά εύκολα κανείς αντιλαμβάνεται ότι δεν τίθεται τέτοιο θέμα και ότι απλά βρήκαν μία λέξη να χαρακτηρίσουν υποτιμητικά όποιον αντιτίθεται στον εποικισμό της χώρας του από αλλοδαπούς λαθρομετανάστες, και να τον καταστήσουν παράνομο στρέφοντας  τον μηχανισμό της δικαιοσύνης εναντίον του.  Δηλαδή αντί η δικαιοσύνη να ασχολείται με τους παράνομους έποικους και να τους στέλνει πίσω στις πατρίδες τους, ασχολείται μόνον με όποιον αντιδρά σε αυτή την παρανομία.  Τρομοκρατία!

Μήπως θα έπρεπε να βάλουμε στο λεξιλόγιό μας και άλλες δύο λέξεις, την Ελληνοφοβία και την Φυσιολογικοφοβία; 


4.Ο δήθεν "αντιρατσιστικός" νόμος

Τα περισσότερα από τα αρχαία έθνη και τις αρχαίες φυλές που δεν υπάρχουν σήμερα, και έχει ξεχαστεί ακόμα και η γλώσσα τους, εξαφανίστηκαν γιατί αναμείχθηκαν με άλλες φυλές. Πού είναι σήμερα οι Βαβυλώνιοι, οι Χετταίοι, οι Ετρούσκοι, οι Ασσύριοι, οι Σουμέριοι κλπ; Αναμείχθηκαν και εξαφανίστηκαν.

 Η Νέα Τάξη Πραγμάτων θα μπορούσε κάλλιστα να βοηθήσει εκείνους τους λαούς που έχουν ανάγκη ώστε οι άνθρωποι εκείνοι να μπορούν να ζήσουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους δίχως να χρειάζεται να ξενιτευτούν.
 
Όμως κάνει ότι μπορεί για να προαχθεί η μετανάστευση, ανακατεύει τις φυλές της γής για να δημιουργηθεί μία ανθρωπόμαζα δίχως φυλετική συνείδηση, που θα μιλά μία μόνον γλώσσα (την Αγγλική), δίχως ιδιαίτερα ήθη και έθιμα. Έτσι θα είναι ευκολότερη η διακυβέρνηση του πλανήτη από μία παγκόσμια κυβέρνηση.
 
Όποιος αντιτίθεται σε αυτές τις επιδιώξεις και αναφέρεται ενάντια στην μετανάστευση, χαρακτηρίζεται από τα φερέφωνα της ΝΤΠ με δόλιο τρόπο ώς ρατσιστής.
Το κακό είναι ο κοσμάκης έχει χάψει το παραμύθι που του πουλάνε τα ΜΜΕ.
 
Ο δήθεν αντιρατσιστικός νόμος είναι ένα ακόμα εργαλείο πίεσης της ΝΤΠ για να φιμώσει όσους λένε την αλήθεια ή τέλος πάντων όσους λένε ότι δεν συμφέρει τις επιδιώξεις της παγκόσμιας κυβερνητική ελίτ.
Ξυπνήσαμε ...



3. Ελεημοσύνη και Φιλανθρωπία.

Συχνά ο συγχαίουμε  τις έννοιες αυτών των δύο λέξεων νομίζοντας ότι έχουν  την ίδια σημασία.  Για να γίνω κατανοητός θα αναφέρω μια ιστορία ως παράδειγμα:

Κάποτε, κάπου στην Ανατολή, ένα απόγευμα θα πήγαινε για ψάρεμα ο διδάσκαλος  με τον μαθητή του. Ο μαθητής ήταν πολύ χαρούμενος που ο διδάσκαλος επέλεξε εκείνον για να περάσει μαζί του το απόγευμα ψαρεύοντας. Έτσι θα μπορούσαν να συζητήσουν και  να αποκτίσει  πολύτιμες σκέψεις και συμβουλές. Στο δρόμο που πήγαιναν για ψάρεμα, εμφανίστηκε ένας ζητιάνος που τους ακολουθούσε ζητώντας ελεημοσύνη. Ο μαθητής ρώτησε τον διδάσκαλο αν του επιτρέπει να δώσει κάποια χρήματα στον ζητιάνο ως ελεημοσύνη.

Ο διδάσκαλος γύρισε, κοίταξε τον ζητιάνο στα μάτια και του είπε:  "Έλα μαζί μας για ψάρεμα και θα σου δώσουμε ότι ψάρια πιάσουμε".
Ο ζητιάνος απάντησε στον διδάσκαλο ότι δεν γνωρίζει να ψαρεύει,  αλλά μη έχοντας κάτι καλύτερο θα τους ακολούθησε στο ψάρεμα.
Όλο το απόγευμα διδάσκαλος το πέρασε πλάι στον ζητιάνο, μαθαίνοντάς  τον να ψαρεύει, και στο τέλος του χάρισε όσα ψάρια έπιασαν. Επιπλέον του χαρισε και την πετονιά. Ο ζητιάνος έφυγε ευχαριστημένος.  Ο μαθητής όμως στο δρόμο της επιστροφής ήταν κατσούφης και σκυθρωπός!

Τι έχεις;   τον ρώτησε ο διδάσκαλος.
Διδάσκαλε περίμενα πώς και πώς αυτή τη μέρα, είπε ο μαθητής,  για να συζητούσαμε όλα αυτά τα όμορφα πράγματα που ξέρεις, και εσύ σπατάλησες τον χρόνο μας με τον ζητιάνο! Γιατί δεν με άφησες να του έδινα λίγα χρήματα και να έφευγε αφήνοντάς μας ήσυχους;
 Και ο διδάσκαλος του απάντησε: Αν του έδινες λίγα χρήματα και εκείνος αγόραζε και έτρωγε κάτι απόψε,  αύριο θα πεινούσε και πάλι. Τώρα που έμαθε να ψαρεύει, τώρα δεν θα ξαναπεινάσει ποτέ πιά!

Στην παραπάνω ιστορία αυτό που ο ζητιάνος ζητούσε και ο μαθητής ήθελε να δώσει, ήταν ελεημοσύνη. Τα ψάρια  που έδωσε ο διδάσκαλος στον ζητιάνο ήταν και αυτά ελεημοσύνη, αλλά οι γνώσεις που έδωσε στον ζητιάνο και τον έμαθε να ψαρεύει  ήταν Φιλανθρωπία.

Ελεημοσύνη  είναι η λύπηση και η συμπόνια προς κάποιον που παγιδεύτηκε σε άσχημη θέση, η οποία συνοδεύεται από κάποια μικρή προσφορά που θα ελαφρύνει για λίγο τον πόνο του.

Φιλανθρωπία είναι να βοηθήσεις κάποιον να σταθεί στα πόδια του, να αναπτύξει τις δεξιότητές του για να ζεί με αξιοπρέπεια,  ώστε να μην χρειάζεται την ελεημοσύνη.


Ελεήμων  είναι εκείνος πού λυπάται τους μετανάστες και  προσπαθεί να βελτιώσει λίγο τις συνθήκες διαβίωσής τους εδώ στην ξενιτιά.
Φιλάνθρωπος είναι εκείνος που αγαπά τους ανθρώπους και προσπαθεί να τους καταστήσει ικανούς να ζουν με αξιοπρέπεια στον τόπο τους, Έτσι δε θα  χρειάζεται να ξενιτευτούν για να έχουν μιά αξιοπρεπή ζωή, και δεν θα δημιουργούνται προβλήματα στους άλλους λαούς από τις ιδεολογικές, θρησκευτικές και οικονομικές συγκρούσεις.